چاه های طلا در سی کیلومتری شمال فرودگاه بین المللی قشم و در هفتاد و شش کیلومتری شهر قشم قرار دارد. بعضی به دلیل ارزش بالای آب در جزیره قشم اما به غلط واژه طلا را به آن نسبت می دهند در حالیکه صحیح آن تلا = تل او (TAL EAU ) = تل آب و (او) به زبان پارسی قدیم و فرانسه امروزی به معنای آب می باشد. بادگیرهای منازل روستائی در روستای لافت ، پیش از همه چشم مشتاقان دیدار از جزیره قشم را به خود جلب می نماید. بعد از آن به محض ورود به روستای لافت و در کنار قلعه نادری حلقه های متعدد چاه آب در داخل گودال دامنه کوه وجود دارد که حکایت از تکنولوژی ذخیره آب پارسیان عهد هخامنشی و زرتشتیانی دارد که در جزیره قشم می زیسته اند. تعداد چاه‌ها بيش از پنجاه الى شصت حلقه است که عموماً آب دارند مگر آنها که از گل و لاى انباشته شده و باید لاى‌روبى شوند .تکنولوژی چاه و قنات کنی تا آنجا که روشن است خاص زرتشتیان و گبریان بوده است.

مردم این منطقه از قشم برای ذخیره آب زلال باران با زحمت زیاد در دل سنگ های شیستی چاه هایی حفر کرده اند. آب باران توسط تل مشرف بر این چاه ها که سطحی سنگی مرجانی دارد به گودال محل چاه ها هدایت می شود و چون کف چاه ها به لایه های گچی ختم می شود ، آب برای مدتی طولانی نسبتا سالم و خنک در آن باقی می ماند. چندين درخت کهن ، ساقه‌هاى پيچ در پيچ و گره خورده و قطور خود را درون سنگ ها فرو برده‌اند تا ريشه‌شان را به آب برسانند. مردم منطقه اين درختان و چاه‌ها را مقدس شمارده و در کنار چاه‌ها و زير سايه درختان قربانى مى‌کنند و بر شاخه‌هاى کهن‌ترين درخت با پارچه‌هاى سبز دخيل بسته‌اند. گفته می شود تعداد چاه های طلا به تعداد روزهای کبیسه یک سال شمسی ۳۶۶ حلقه بوده و در گذشته در هر روز از سال درپوش یکی از آنها را باز و از آن استفاده می کردند.
دو اثر تاریخی برج دیده بانی در بالای چاه های طلا وجود دارد که از قرن هفدهم به جا مانده اند ، لیکن بیش از همه در روستای لافت قشم بادگیرهای خانه های روستایی در دو جبهه خیره کننده است که از نظر فناوری تهویه هوا در نقاط گرمسیری در نوع خود بی نظیر است.