یزد جلوههایی از درخشانترین و باشکوه ترین تمدن و میراث فرهنگی کهن دوره های مختلف تاریخی ایران را در خود جای داده است. ارتفاع یزد از سطح دریا ۱۲۱۵ متر و جمعیت آن ۴۳۲۱۹۴ نفر می باش. در این خطه تاریخ سکونت انسان از هزاره سوم پیش از میلاد فراتر رفته ، به طوری که طوایف در حال کوچ از بلخ به پارس در عهد پیشدادیان این سرزمین را یزدان نام نهادند و از آن پس یزد محل عبادت گردید. از مهمترین مراکز اسکان اولیه این سرزمین به پهره (فهرج)، خورمیش، ادر (اردکان)، شواز، طرنج، عقدا و اشکذر، مهرپادین (مهریز) فهرشان و قلاع موبدان (میبد) میتوان اشاره کرد. شهر یزد در رأس تمام آبادی های مزبور به عنوان محلی مقدس و پاک قرار داشته است.
شهرستان یزد جاذبههاي جهانگردي بسیاری دارد كه از شاخص ترین آنها ميتوان به بقعه سيدركنالدين ، مجموعه تاريخي باغ دولتآباد، برج و باروي قديمي شهر، مسجد جامع كبير يزد، آبانبار شش بادگيري، مسجد جامع فهرج ، مسجد و تكيه امير چخماق و . . . اشاره كرد.قناتها و آباديهاي بسيار در زمان آل مظفر در آن بنا نهاده شد. منطقه یزد دارای میراث درخشانی از فرهنگ و تمدن كهن و ادوار مختلف تاریخی و یكی از سرزمین های باستانی اقوام ایرانی می باشد. عده ای از تاریخ نگاران معتقدند زندان مشهور اسکندر به دست اسكندر مقدونی ساخته شده است و بنای اولیه شهر یزد را به زمان وی نسبت داده اند و عده ای دیگر از تاریخ نویسان معتقدند شهری بنام یزدان گرد به فرمان یزدگرد اول در دوره ساسانیان در این محل بنا شده است. نام یزد به معنی فرخنده، مقدس و در خور آفرین می باشد و از همین عنوان گرفته شده است. شهر یزد به مفهوم سرزمین مقدس و شهر خدا می باشد. یزد به معنای مقدس و پاك و یزدگرد به معنای داده خدایی است.
ارتفاعات و قلهها، غارها، مناطق ییلاقی و درههای سرسبز ، حیات وحش و شکارگاهها، چشمه سارها و به ویژه جاذبه های کویری که برخی از آنها جزء تفرجگاههای مهم مردم استان به شمار میآید از خصوصیات جالب توجه طبیعت یزد می باشد. از لحاظ کنشهای فرهنگی نیز استان یزد جالب توجه و از لحاظ رفتارهای فرهنگی مردم کانون گوناگونی هاست و خصوصیات فرهنگی زرتشتیان در این بین از پیشینه تاریخی درخشانی برخوردار می باشد.زرتشتیان مراسم ویژهای را که از دیدگاه جهانگردی برای افراد مسلمان و پیروان سایر ادیان جالب توجه و دیدنی است در روزهای معینی از سال طبق آئین زرتشت برگزار میکنند.
مرکز استان و شهرستان یزد در مرکز ایران که بین رشتههای خرانق و شیرکوه و در درهای وسیع قرار گرفته است یزد می باشد. از مهمترین عوامل پیشرفت این شهر در سدههای گذشته اتابکان فارس به شمار میروند و آبادانی یزد از سدهٔ پنجم هجری به بعد بوده است.
شهر یزد به شهر بادگیرها و شهر دوچرخهها معروف است. استان یزد در حاشیهی دشتهای کویر لوت و در قسمت مرکزی فلات ایران ، با مساحتی حدود ۱۳۱۵۵۱ کیلومتر مربع ، چهارمین استان وسیع کشور محسوب میشود و از جنوب غرب با استان فارس، از شرق با استان خراسان شمالی، از شمال غرب با استان سمنان، از غرب با استان اصفهان، از شرق و جنوب شرق با استان کرمان و از شمال شرق با استان خراسان رضوی همسایه است. پناهگاه بسیاری از بزرگان و دانشمندانی بوده که در سدههای هفتم و هشتم هجری و در زمان حملهٔ مغولان به ایران، این شهر را محل زندگی و سکونتگاه خود قرار داده بودند.
در استان یزد دو رشته کوه متفاوت از هم وجود دارد که اولی بخشی از کوه هایی است که در جهتشمال غربی،جنوب شرقی از مرکز ایران عبور کرده و به کوههای مرکزی ایران معروف می باشند و دومی شامل رشته کوه هایی است که در مناطق شمالی و شرقی و مرکزی استان یزد قرار دارند.
خانقاههاي فراوان در اين شهرستان نشان دهنده آن است كه اين منطقه محل و پناهگاه عارفان و صوفيان بوده است. بعضي از اين خانقاهها مانند خانقاه و مسجد شيخ دادا در بندرآباد و بقاع شيخ علي سليمان در بيداد خويد ، خانقاه شيخ احمد فهادان و بقعه شاه نعمت الله ولي در يزد هنوز پابرجا می باشند.
رشته کوههای شیرکوه با ارتفاع ۴ هزار و ۷۵ متر بلندترین ناحیه استان بوده و در بخش جنوب غرب استان قرار گرفته و استان را با جهت شمالی شرقی ، جنوب شرقی به دو قلمرو غربی و شرقی جدا میکند. اما پستترین ناحیه یزد ، که همراه با باتلاقهای نمک است شمال تا شمال شرق را در بر میگیرد. شهرستان یزد شامل دو بخش زارچ و مركزی با شهرهای یزد، فهرج، اله آباد و محمد آباد، شاهدیه، حمیدیا و دهستان های فجر می باشد.