یکی از باغ های ایرانی تاریخی در شهر شیراز باغ ارم است که شامل چند باغ گیاه‌شناسی و بنای تاریخی می باشد. بنیان‌گذار اولیه و تاریخ ساخت باغ ارم شیراز به‌ درستی معلوم نیست، ولی در سفرنامه‌ های متعلق به قرن دهم و یازدهم هجری توصیف‌هایی از آن آمده‌ است. در روزگار آل اینجو و سلجوقیان این باغ پا برجا بوده و کریم‌خان زند در زمان زندیه در بهسازی و سازندگی این باغ کوشیده است. هسته مرکزی این باغ عمارت وسط آن می باشد. شیوه معماری عمارت این باغ به تقلید از سبک معماری زندیه و به سبک زمان قاجاریه می باشد. از نظر کاشی کاری، معماری، نقاشی و گچ بری این عمارت از شاهکار های معماری زمان قاجار بوده و از سه طبقه با تزئینات فراوان تشکیل شده‌ است. اتاق‌های طبقه پایین که تقریباً زیر زمین هستند، محلی برای استراحت در روزهای گرم تابستان بوده است. دو طبقه بالایی دارای ستون‌هایی است که از تخت جمشید شیراز الهام گرفته شده‌اند و تزئینات این اتاق‌ها، کاشی‌کاری‌های رنگین است. به مدت ۷۵ سال در زمان قاجاریه این باغ به دست سران ایل قشقایی افتاد که در این زمان عمارتی در این باغ ساخته شد. اما عمارتی دیگر توسط حسین علی خان نصیر الملک در زمان سلطنت ناصر الدین شاه قاجار پی ریزی شد که با مرگ وی خواهر زاده او ابولقاسم خان نصیر الملک عمارت نیمه کاره را تکمیل کرد و امور باغ ارم را به دست گرفت. گیاهان بسیاری از اقصا نقاط جهان در این باغ کاشته شده است و این باغ تنوع گیاهی بسیار بالایی دارد؛ به شکلی که باغ به صورت یک نمایشگاه از انواع گل‌ها و گیاهان در آمده‌ است. این عمارت تا کنون پا بر جا می باشد. در حال حاضر این باغ در اختیار دانشگاه شیراز است و ساختمان باغ در اختیار دانشکده حقوق و باغ گیاه‌شناسی آن در اختیار دانشکده کشاورزی قرار دارد. در تاریخ شش تیرماه سال ۹۰ باغ ارم شیراز به همراه هشت باغ دیگر ایرانی در سی‌ و پنجمین اجلاس کمیتهٔ میراث جهانی یونسکو در فهرست میراث جهانی ثبت و ماندگار شد.

دو نیم‌دایره در دو طرف، و یک تابلو بزرگ در پیشانی بنا، در وسط قرار گرفته که از سه هلال روی هم تشکیل گردیده است. این تابلو، تصاویری از نبرد شاهان قاجار و شاهنامهٔ فردوسی را نشان می‌دهد. بیش از هفتاد سال این بنای شیراز به خوانین قشقایی تعلق داشته که در دوران پهلوی مصادره گردیده است.